Ayrılık Travması
• Çoğu küçük çocuk, sekiz aylık civarında ortaya çıkan ve birkaç yıl devam eden normal bir ayrılık kaygısı döneminden geçer.
• Bu aşamada, bebekler ve küçük çocuklar genellikle ebeveynlerine (veya diğer tanıdık bakıcılara) yapışır, ayrılıklar sırasında ağlar ve döndüklerinde ebeveynlerini sıcak bir şekilde karşılarlar.
• Bu yaştaki çocuklar yeni bakıcılara alışabilirler, ancak kendilerini güvende hissetmeden önce yeni biriyle birkaç kez görüşmeye ihtiyaç duyabilirler.
• Bu ilk yıllarda ebeveynlerden (veya diğer birincil bakıcılardan) uzun süreli ayrılık, bebekler ve küçük çocuklar için önemli sıkıntılara neden olabilir.
• Ayrılık ne kadar uzun olursa, çocuk o kadar travmatize olur.
• Herhangi bir yaştaki çocuk ebeveynlerinden (ayrılma veya ölüm nedeniyle) kalıcı olarak ayrılıklar yaşadıklarında, ciddi şekilde travma geçirebilir ve kayıp, kafa karışıklığı, terör ve öfke duygularının üstesinden gelmek için terapötik müdahalelere ihtiyaç duyabilir.
Ayrılık travması,
• fiziksel bir ayrılık olmadığında bile ortaya çıkabilir. Aşırı stresli, depresif, endişeli, kızgın veya sadece meşgulseniz, muhtemelen çocuğunuz için çok az zamanınız veya dikkatiniz olacaktır.
• Belki de doğum sonrası depresyonu yaşadınız ve ilk yıl boyunca çocuğunuzla neşeli, sağlıklı bir bağ kuramadınız.
• Çocuğunuzla aranızdaki duygusal mesafenin nedeni ne olursa olsun, aranızdaki ilişki gergin olduğunda çocuğunuzun terk edilmiş hissedeceğini anlamak önemlidir.
• Herhangi bir tür ayrılık travması (fiziksel ayrılık veya duygusal mesafe yoluyla) yaşayan çocuklar genellikle saldırganlık, yapışkanlık veya işbirliği yapmayı reddetme gibi zorlayıcı davranışlara sahiptir.
• Çocuklar ayrılık travması yaşadıklarında, çocukla ebeveyni arasında ayrılmayı zorunlu kılan her türlü cezadan (mola yöntemi gibi de olsa) kaçınmak özellikle önemlidir, çünkü böyle bir çocuk için ayrılıktan daha korkunç bir şey yoktur.
• İster fiziksel ister duygusal bir ayrılıktan kaynaklansın, çocukların ayrılık travmasından kurtulmalarına yardımcı olmak için oyun çok yararlı olabilir. Normal ayrılık kaygısında olduğu gibi, bu tür çocuklar için etkili terapötik oyunlar, gözetleme ve saklambaç gibi ayrılık oyunlarıdır.
• Ayrılık travması yaşayan çocuklar için vücut teması da önemlidir. Sizinle yakın fiziksel temas, güvenlik, güven ve bağlantı duygusunu yeniden kazanmalarına yardımcı olabilir.
• Çocuklar yakınlaşmanın yollarını bulmakta oldukça yeteneklidir, ancak çocuklarınızın bazı çabaları size uygunsuz ve hatta rahatsız edici gelebilir. Bu davranışları fiziksel veya duygusal bir ayrılıktan sonra sizinle yeniden bağlantı kurma çabaları olarak görebilirseniz, belki onları bir oyuna dönüştürebilirsiniz. Bu eğlenceli yaklaşımlar, çocuğunuzun temeldeki yakınlık ve güvence ihtiyacını giderecektir.
• Travmatik bir ayrılıktan muzdarip çocuklar, kendilerini tekrar aşırı bağlanmaktan (ve incinmekten) korumak için insan temasına direnebilirler.
• Çocuğunuz fiziksel yakınlığa direniyorsa, onun sınırlarına saygı duymak, ancak dokunmayı eğlenceli aktivitelere dahil etmenin yollarını aramak önemlidir.
• Belki de çocuğunuz doktor oyunu bağlamında nabzını ölçmenize veya cildine losyon sürmenize izin verecektir.
• Veya oyuncakları kolunuzun içine veya gömleğinizin altına sakladığınız bir oyun önerebilir ve çocuğunuzu onları bulması için davet edebilirsiniz.
• Belki çocuğunuz bir kovalamaca oyunundan sonra onu hızlı bir şekilde kucaklamanıza veya elleri üzerinde yürürken bileklerini tutmanıza izin verir.
• Çocuğunuz geçmişte yaşadığı travmayı atlatıp güven duygusunu yeniden kazandıkça, sizinle daha fazla fiziksel temas kuracaktır.
